Moje seanse z Leonorą Piper

Dr Richard Hodgson (1855-1905) był znanym demaskatorem szarlatanów i przeciwnikiem spirytyzmu, gdy w 1887 r. udał się do Bostonu, aby sprawdzić zdolności mediumiczne Leonory Piper. Zdaniem jej zwolenników medium otrzymywało w transie wiadomości od duchów, ale Hodgson nie mógł w to uwierzyć. Zmienił zdanie dopiero kilka lat później, gdy jego znajomy George Pellew obiecał mu, że jeśli umrze przed nim i będzie nadal istniał, postara się go o tym poinformować. W lutym 1892 roku Pellew zmarł w wyniku tragicznego wypadku, a już w marcu na seansie z panią Piper zgłosił się duch, który oświadczył, że jest zmarłym Pellewem i zamierza teraz udowodnić swoją tożsamość.Moje seanse z Leonorą Piper są podsumowaniem dziesięciu lat doświadczeń Hodgsona i zapisem obserwacji, które badacz skrupulatnie notował, kiedy seansował z panią Piper. Książka Hodgsona jest także świadectwem sceptyka, który rozważywszy kolejno hipotezę oszustwa i telepatii skłonił się wreszcie do wyjaśnień spirytystycznych, nie potrafiąc inaczej wytłumaczyć treści przekazów otrzymanych przez medium; a stało się to nie wskutek religijnej przemiany, lecz chłodnej i systematycznej analizy obserwowanych zjawisk.

Wydanie zawiera stenograficzne zapisy z seansów mediumicznych, obszerny wstęp oraz dwa dodatki: fragment eseju pt. Śmierć, autorstwa popularnego w pierwszej połowie XX wieku literata, Maurycego Maeterlincka (1862-1949), oraz fragment Księgi Duchów Allana Kardeca (1804-1869), kodyfikatora filozofii spirytystycznej.