Niebo i piekło według spirytyzmu

Allan Kardec (1804–1869) – właśc. Hippolyte Léon-Denizard Rivail. Francuski pedagog, lingwista, autor wielu rozpraw dydaktycznych, podręczników i prac na temat systemu oświatowego. Zainicjował pierwsze w świecie naukowe badania zjawisk mediumicznych, ustalając klasyczne kanony komunikacji z pozamaterialną sferą życia oraz relacji pomiędzy światami Duchów i ludzi. Dzięki współpracy z licznymi mediami, na podstawie tysięcy komunikatów uzyskanych drogą eksperymentalną w czasie seansów, skodyfikował zasady filozofii spirytystycznej. Jako wydawca „Przeglądu Spirytystycznego” i założyciel Paryskiego Towarzystwa Studiów Spirytystycznych A. Kardec inspirował (głównie w Europie) badania i zrodzony, dzięki ich rezultatom, ruch społeczny – do czego przyczyniły się jego wielokrotnie wznawiane w wielotysięcznych nakładach publikacje, przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Za swą działalność szykanowany. Jego dzieła przez wiele lat znajdowały się na kościelnym Indeksie Ksiąg Zakazanych.

Niebo i piekło według spirytyzmu:

światowy bestseller literatury ezoterycznej;
klasyczne dzieło opisujące fazy śmierci człowieka oraz okoliczności życia pozagrobowego;
charakterystyka sytuacji Duchów w zaświatach, w zależności od ich poziomu rozwoju moralnego i intelektualnego;
dziesiątki komunikatów z seansów spirytystycznych, pochodzące od Duchów szczęśliwych, nieszczęśliwych, samobójców, morderców itp.;
polemika z dogmatem o wiecznym potępieniu i materialnym charakterze kar w życiu pozagrobowym.

Jest to pierwszy w Polsce, kompletny przekład „Nieba i piekła według spirytyzmu” (bez ingerencji cenzury i skrótów redakcyjnych)