Czwarty stan skupienia wody. Poza stałym, ciekłym i gazowym

Czy zastanawialiście się kiedyś... Jakie tajemnice czają się w głębinach szklanki wody? Co sprawia, że z filiżanki gorącej kawy unoszą się delikatne kłęby pary? Albo dlaczego puszyste białe chmury unoszą się na niebie? Dlaczego bąbelki w waszym napoju powiększają się w miarę upływu czasu? Co zapobiega wyciekaniu wody z galaretki? Dlaczego język przykleja się do czegoś zamrożonego? I dlaczego wasze stawy nie skrzypią?

Pytania takie jak te pozostawały bez odpowiedzi nie tylko dlatego, że wydawały się skomplikowane, ale również dlatego, że wymagały od naukowców zajmowania się politycznie ryzykowną dziedziną nauki: badaniami wody. Naukowcy starający się zrozumieć „społeczne zachowanie” H20 robią to, poważnie ryzykując utratą swojej reputacji i środków do życia, ponieważ nauka o wodzie cierpiała z powodu powtarzających się niepowodzeń lub wręcz klęsk. Naukowcy zajmujący się wodą byli niemalże wytarzani w smole i pierzu.

Pewien niezrażony tym naukowiec pokonał zagrożenia związane z nauką o wodzie, przeprowadzając dziesiątki prostych, starannie kontrolowanych eksperymentów i składając w całość pierwszy spójny opis trójwymiarowej struktury wody oraz jej zachowania.

Profesor Pollack zabiera nas w fantastyczną podróż poprzez wodę, pokazując nam ukryty, pełen aktywności fizycznej, wszechświat, dostarczający odpowiedzi tak prostych, że każda ciekawa osoba może je zrozumieć. W gawędziarskim stylu Pollack niestrudzenie wskazuje, w których miejscach niektórzy naukowcy mogli się pomylić w swoich bizantyjskich (zawiłych, skomplikowanych – przyp. tłum.) teoriach, a zamiast tego kładzie proste podwaliny pod zrozumienie, w jaki sposób zmiany struktury wody leżą u podstaw większości energetycznych transformacji formy i ruchu na Ziemi.