Nowe rozważania T.1 Wiedzieć skąd

„Nikt nie przychodzi na świat jako niezapisana karta. W ustawieniach rodzin jesteśmy ciągle z tym konfrontowani, kiedy pokazuje się, jak losy wcześniejszych członków naszych rodzin są powtarzane przez niebędące tego świadome osoby urodzone później. Niesiemy to, co niedopełnione we wcześniejszych pokoleniach, również ich winę. Stoimy na końcu wielu pokoleń. Dlatego nasze korzenie sięgają głęboko, nieskończenie głęboko.”

"To, co odbiega od znanego nam albo spodziewanego przez nas porządku, odbieramy jako nadzwyczajne. Przy czym to, co nadzwyczajne kieruje się po prostu innym porządkiem niż ten, który był nam do tej pory dostępny.
Dlatego musimy zrewidować nasz obraz porządku, nie wyciągając pośpiesznych wniosków, co jest nadzwyczajne a co zwyczajne. Jeżeli się zastanowić jak mało wiemy o naszym ciele i jego niepojętej dla nas liczbie twórczych ruchów w każdej sekundzie, to jest ono dla nas pod każdym względem nadzwyczajne. Nadzwyczajna wydaje się przede wszystkim nasza niewiedza. Jaki w związku z tym płynie wniosek? Pozostajemy ciągle otwarci wewnętrznie na niespodzianki, nie wyciągając pośpiesznych wniosków, co jest możliwe, a co niemożliwe. Ostatecznie wszystko, czego doświadczamy naszymi zmysłami, jest nadzwyczajne. Każdy postrzegany przez nas porządek, nawet porządek cyfr, pozostaje przejściowy, tylko przejściowy."
(Bert Hellinger)

 Anton Hellinger, znany jako Bert, urodził się w 1925 roku. W wieku 20 lat wstąpił do katolickiego Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie w Würzburgu, po czym został wysłany do diecezji Mariannhill w Południowej Afryce, gdzie skończył kolejne studia zdobywając University education Diploma. Później został wysłany do diecezji Mariannhill jako duszpasterz, a następnie pracował jako dyrektor jednej z najlepszych szkół dla rdzennych mieszkańców w Południowej Afryce. W Afryce zapoznał się z wiedzą na temat dynamiki grupowej, którą z sukcesem stosował w swojej szkole. Po 16 latach posługi w Południowej Afryce został przeniesiony z powrotem do Niemiec, gdzie w Würzburgu prowadził seminarium duchowne Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill.

Po dwóch latach opuścił zarówno zakon, jak i stan kapłański. Rozpoczął studia w dziedzinie psychoanalizy, które ukończył jako psychoanalityk z państwowym dyplomem. Jednocześnie oferował warsztaty dotyczące dynamiki grupy, poszerzając je krok po kroku o metody, w których kształcił się w szeroko zakrojony sposób.
Od 1979 roku zaczął praktykować ustawienia rodzin, z którymi przede wszystkim łączy się jego nazwisko. Jest twórcą ustawień systemowych, które są metodą porządkowania splątanych i zerwanych więzów ludzkich. Prowadzą w głąb, ku pojednaniu tego, co w naszym ludzkim pojęciu wydaje się niemożliwym do pojednania. Do innej świadomości i innego wymiaru miłości — miłości ducha.